کلیه ها وظایف بسیار مهمی را بر عهده دارند، از جمله فیلتر کردن مواد زائد از خون و جلوگیری از دفع بیش از حد آب در ادرار.
هنگامی که کلیه ها به سرعت توانایی خود را برای انجام این وظایف از دست می‌دهند، گربه‌ها به بیماری حاد کلیوی مبتلا می‌شوند. بیماری مزمن کلیه زمانی رخ می دهد که مشکلات کلیوی به تدریج ایجاد شوند.
دلایل زیادی برای بیماری حاد کلیوی در گربه ها وجود دارد از جمله:
عفونت، قرار گرفتن در معرض انواع خاصی از سموم (مانند ضدیخ، برخی داروها و گل زنبق و سوسن)، تروما، سرطان کلیه، ناهنجاری‌های آناتومیک، انسداد مجاری ادراری و اپیزودهای فشار خون پایین.
هر یک از این‌ها می تواند در ایجاد بیماری مزمن کلیوی نیز نقش داشته باشد، اما اغلب نمی توان برای نوع مزمن بیماری کلیه علت خاصی را شناسایی کرد.
علائم بیماری کلیوی در گربه ها چیست؟
گربه های مبتلا به بیماری کلیوی بیش از حد معمول تمایل به نوشیدن و ادرار کردن دارند. با این حال با گذشت زمان، ممکن است اصلاً دیگر ادرار نکنند. علائم دیگر عبارتند از پایین آمدن اشتها، کاهش وزن، استفراغ، موهای بهم ریخته و اسهال یا یبوست.
اگر بتوان علت بیماری حاد کلیه را شناسایی کرد، امکان درمان آن نیز وجود دارد (برای مثال استفاده از آنتی بیوتیک برای درمان عفونت کلیه). با این حال، بیماری مزمن کلیوی اغلب تنها با مراقبت های علامتی و حمایتی مانند مایع درمانی، رژیم های غذایی خاص، و داروها و مکمل هایی برای اصلاح سطح فسفر خون بالا یا استفراغ قابل کنترل است.
گربه‌ها در هر نوع و سنی می‌توانند به بیماری حاد کلیوی مبتلا شوند، اما بیماری مزمن کلیوی به‌ویژه در گربه‌های مسن‌تر و در نژادهای خاص شایع‌تر است. بر اساس گزارش انجمن بین المللی اختلالات کلیوی (IRIS)، نژادهای پرشین، سیامیز، رگ دال، برمیز و راشن بلوز احتمالاً در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری مزمن کلیوی هستند.
